Morfološka osnova kontrakcije mišićnih ćelija -
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 10 | Nivo: Medicinski fakultet, Niš

 Mišić je tkivo koje se naizmenično grči i opušta, mišići čine najveći deo telesne mase čoveka u odnosu na druga tkiva. Oko 40% telesne mase pripada skeletnoj muskulaturi a 10% ulazi u sastav glatke muskulature i srčanog mišića. U ljudskom telu nalazi se oko 600 skeletnih mišića koji koji omogućavaju pokretanje skeleta, i samim tim omogućavaju izvođenje kako prostih tako i složenih pokreta.
PODELA
Podela mišića je različita od literature do literature, ali generalno najčešća podela mišića svodi se na sledeće tri grupe:
* Poprečnoprugasti - skeletni
* Glatki
* Srčani
KARAKTERISTIKE
Osnovne karakteristike mišića su:
* Razdražljivost
* Sprovodljivost
* Kontraktilnost
Razdražljivost: sposbnost da pod uticajem energije reaguje procesom razdraženja.
Sprovodljivost: sposobnost mišićne ćelije da proces razdraženja prenosi na susednu ćeliju.
Kontraktilnost: karakteristika koja postoji samo kod mišićnih ćelija. U toku procesa razdraženja mišićna ćelija se skraćuje i time menja dužinu.
GRAĐA MIŠIĆA
U sastav skeletnih mišića spadaju poprečno prugasta mišićna vlakna, vezivno tkivo, krvni sudovi i živci. Mišićna vlakna se udružuju u mišićne snopiće koji su obavijeni perimizijumom. Ovi snopići se spajaju u veće ili manje mišićne snopove koji su obavijeni vezivnim tkivom tzv. endomizijum, on omogućava klizanje i pomeranje mišićnih snopova bez poremećaja građe mišića. Mišićni trbuh je sa spoljašnje strana obavijen vezivnim omotačem - epimizijum. Tetiva mišića predstavlja nastavak perimizijuma i građena je od kolagenih vlakana koji su spojeni u snopiće. Spoljašnji omotač mišića se nastavlja na omotač tetive.
Svaki skeletni mišić izgrađen je od velikog broja mišićnih snopova, a snop - od hiljade mišićnih vlakana. Kod čoveka se broj tih vlakana formira već od 4. do 5. meseca života i praktično se ne menja. Međutim, njihova debljina se znatno menja - pri rođenju njihov dijametar iznosi 1/5 debljine vlakna odraslog čoveka; pod uticajem treninga, taj dijametar se može kod odraslih znatno povećati.
Mišićne ćelije (miociti) su dugačke od 1 mm do 12 cm, a imaju promer 10-100 µm. Na poprečnom preseku su ovalnog ili poligonalnog oblika. Kod kraćih mišića ćelije se pružaju celom njihovom dužinom, a kod dugačkih se prekidaju i zarivaju u vezivno tkivo.
U sarkoplazmi miocita se nalaze brojna ovoidna jedra, veliki broj organela i mišićna vlakna (lat. myiofibrillae), koja zauzimaju najveći deo volumena ćelije. Jedna od glavnih mikroskopskih karakteristika ovih mišića je ispruganost u poprečnom pravcu, što je posledica strukture miofibrila u kome se smenjuju svetle (izotropne) i tamne (anizotropne) pruge. Tu pojavu je prvi primetio Levenhuk 1685. godine.
Miofibril je posebno diferencirani, kontraktilni deo citoplazme i to je osnovna funkcionalna jedinica mišićne ćelije. Ima končastu strukturu i dijametar 1-2 µm. Mišićna vlakna su postavljena paralelno dužoj osovini ćelije i pokazuju tendenciju grupisanja u snopove, koji se nazivaju Konhajmova polja. U izgradnji miofibrila učestvuje oko 1500 miozinskih (debelih) i 3000 aktinskih (tankih) filamenata. To su veliki polimerizovani proteinski molekuli.

---------- OSTATAK TEKSTA NIJE PRIKAZAN. CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]